something OLD, something NEW

Maitatawag ko na DAY-OFF ang araw na Linggo. Walang pasok at walang disturbo. Usually, I go to the church in the morning, at sa hapon ay malling o blogging. Pagod rin pala ang buong araw na puro enjoyment.

BOSES 1: “Oist, where have you been?”

BOSES 2: “Are you talking to me?”

BOSES 1: “Oh yeah. Do you understand and can speak tagalong(tagalog)?”

BOSES 2: “Oo naman.

BOSES 1: “Cool. Sagutin mo na ang tanong ko.

BOSES 2: “At sino ka para tanungin ako?”

BOSES 1: “Suplado. Nagtatanong lang naman. Ako nga pala si SKETCHERS.
And you are?”

BOSES 2: “I wear my name. Don’t you see it?”

SKETCHERS: “Ang tamang etiquette sa pagpakilala ay ang pag-introduce sa sarili.”

BOSES 2: “My name is ADIDAS.
Dugong bughaw pero ako ay binuo at isinilang sa Indonesia. Sa US na ako lumaki at napadpad dito sa Pilipinas.”

SKETCHERS: “Hanep naman. Ako laking US talaga. Ang name ko kano na kano.”

ADIDAS: “Sigurado ka ba na sa US ka ipinanganak? Baka sa China ka ini-labor.”

SKETCHERS: “Wherever! Nasa Pilipinas naman tayo ngayon. Satsat ka dyan pero ang nag-iisa kong tanong (deal or no deal) ay hindi mo pa sinagot. Are you new here? Parang wala kang alam sa places dito.”

ADIDAS: “OO. Bago pa lamang ako nakapasyal sa labas. Ang una naming pinuntahan ay ang isang lugar na ang ginawa ng amo ko ay upo, tayo at luhod sa buong isang oras.”

SKETCHERS: “Ah, church yon. Pagkatapos, saan kayo nagpunta?”

ADIDAS: “Lakad kami ng lakad. Nangawit na nga ang bunganga ko at masakit ang likod ko. Buti na lang at may kasama ako. Adidas rin tulad ko kaso maputi siya at ako ay negro. Nagkukwentuhan rin kanmi habang kumakain ang mga amo namin.”

SKETCHERS: “Ah, kilala ko yung putting adidas. Naging magkaibigan rin kami kasi palaging magkasama ang mga amo namin. Kaso nang dumating ka, hindi na ako sinasama.”

ADIDAS: “Poor boy! Back door ka na ngayon. Marumi ka na kasi at tumatanda na. Mukha kang hindi nakapaligo buong buhay mo.”

SKETCHERS: “More than 2 years na akong nanilbihan sa amo natin. Marami rin akong naranasan sa piling niya. Noong bago pa lamang ako sa kanya ay palagi niya akong sinasama sa mga lakad niya. Lumagi ako halos araw-araw sa office niya. Buong araw na nagpapahinga ako doon mula sa pagdating namin sa umaga. Sinasama lamang niya ako kung lalabas na siya. Naging celebrity rin ako noon. Palaging pinupuna ang aking kagwapohan. Palagi rin kami pumupunta sa mall, kumakain kasama ng mga kaibigan niya.”

ADIDAS: “Hmp! Pinakain ka rin ba?”

SKETCHERS: “Syempre hindi! Naninigarilyo palagi ako ng mga paa niya.”

ADIDAS: “Yon naman pala e.”

SKETCHERS: “Sinasama rin niya ako sa mga parties at date niya. May mga time na nag-night outing at bar hopping sila.”

ADIDAS: “Aws?! Isinayaw ka ba?”

SKETCHERS: “Hindi siya marunong sumayaw kahit kumanta.”

ADIDAS: “So boring naman pala ang mga experiences mo with him.”

SKETCHERS: “Mas boring ang maging buhay mo ngayon kasi wala na siyang ka-date. Noon, isinama pa nga ako na matulog sa ibang bahay.”

ADIDAS: “Tsismoso ka pala! Bakit, pinatulog ka ba sa kama?”

SKETCHERS: “Syempre hindi. Hanggang ilalim ng kama lang tayo. Hindi natin kayang umakyat sa kama kasi hinuhubad tayo kapag matulog sila. Mas tsismoso sa akin yung alaga ng kasintahan niya. Biruin mo, sinabi sa akin na ilang araw at gabina iba ang kasama niya sa ilalim ng kama.”

ADIDAS: “Aha, intriga!”

SKETCHERS: “Isipin mo na lang, sa maraming araw na magkasama kami, naging close at may pagtingin rin ako sa kanya.”

ADIDAS: “So, ano ang nangyari?”

SKETCHERS: Tsismoso ka rin pala! “Yun, Nabuking ang amo niya ng amo natin. Tsk! Tsk! Tsk! Tsuk!!! Goodbye!”

ADIDAS: “So paano yan pare. Ako na ang kinakasama niya palagi habang ikaw ay nakabitin dyan sa lungga mo.”

SKETCHERS: “Dude, kukupas rin ang kagwapuhan mo. Mukha mo ay parang puwet ng kaldero. Nakalipstick ka, pula pa!”

ADIDAS: “Wala ka ng silbi. Hindi ka na pwedeng pang-kalye.”

SKETCHERS: “Ang paipapayo ko lang sa’yo. I-enjoy mo ang mga araw habang may silbi ka dahil darating ang panahon na ikaw rin ay kumupas at tumanda.”