COPYRIGHT

All rights reserved. No part of this website may be reproduced or reprinted the information especially the photographs by any means including computer printing, e-mail, personal website etc. without prior permission of the copyright owner, except by a reviewer who may quote brief passages in a critical article or review.

Mar 9, 2008

LESSON BOUT FIGHTING

When I was a lil kid, I was able to witnessed the fight of my parents. Everytime na mag-away sila, nakita ko na halos magpatayan sila. It was more of sigawan. Buti na lang walang gamitan ng kamay o nakakamatay na bagay. Isa yun sa away-mag-asawa pero may mabigat na dahilan. Nakakapagod at nakakairita kahit nakikinig ka lang sa away nila. I was affected too syempre kasi anak nila ako. I remembered one night, lumabas ako at nagtago dahil grabe ang away nila. Natigil na lang ng mapansin ni nanay na nawala ako. Instead of screaming towards my father, name ko na ang sinisigaw niya. Noon yun, malaki na kami ngayon at matanda na sila. Although hindi pa rin maiwasan na mag-away pa sila minsan pero slight na lang. Mga apo na nila ang nagpapatigil sa kanila.

There was a time rin na nag-away ang sister ko at ang niece namin. Nagkasakitan ng ego. My sister confided me and I had to listen sa mga hinanakit niya. Pero hindi nawala ang mabuting pakikitungo ko sa aking pamangkin. Wala naman siyang kasalanan sa akin at hindi naman niya ako inaaway. Misunderstanding lang yun between members of the family. Blood is thicker than water eh. It was fixed then. Everything is ack to normal now. Kahapon nga nag-usap kami- ako at silang dalawa pati ate niya na noon may hinanakit rin sa kanya. Masaya dahil nagtutulungan na sila sa pag-umpisa ng maliit na negosyo.

Hindi talaga maiwasan ang magkaroon ng misunderstanding sa loob o labas man ng bahay. Minisan o sa umpisa man. Pero masarap ang feleing kapag ang ending ay magkasundo rin. Kahit sa aking mga katrabaho ay meron ding ganyang sitwasyon. Tulad na lang ng officemate ko na siyang nagpasok sa akin sa trabaho. Utang na loob ko sa kanya yun. She is nice pero may behavior siya na hindi nagugustuhan ng ng iba. Kaya deadmahan sila. One time she shared her hinanakit sa kasama namin na close ko rin. Kung ano man ang sinasabi nila against each other hindi ko sinusumbong dahil mahirap ang maipit sa gitna. Wala akong pakialam sa away nila. Mabuti pa rin ang pakikitungo ko sa kanilang dalawa dahil peroho silang mabuti sa akin. Mahirap magpasundo sa dalawang tao na pinipilit kaya naging at ease na ako sa sitwasyon. Wala naman akong kasalanan sa kanila.

Lately, a co-employee called me up sharing her big fight with her officemate na connected rin sa akin. I've listened to both sides pero yung isa actually hindi nagsumbong. The former is connected to me for more than 8 years now. "yung huli bago pa lamang, mga one year. Both sila mabait sa akin. Tinanong ako ng former na sa tagal naming magkakilala, masama ba ang ugali niya? Ang nasagot ko lang sa kanya ay, "Manang, mabait ka naman sa akin." Hindi lang kasi sila magkasundo. Nasa gitna ako palagi at ako ang naiipit. Ang palagi kong sinasabi, "Hayaan mo na."

I never expected na kahit dito sa blogging world mangyari ito. Hinayaan kong lumamig ang issueMahirap mag-comment agad lalo na kung ang involved ay ang mga taong hinangaan ko.Pinag-isipan ko muna ito bago magsalita. Ginawa ko ang post na ito hindi dahil gusto ko ng traffic at makadagdag sa issue at tuluyang masira ang samahan ko sa kanila. GInawa ko ito dahil hindi dapat ito ang kinahihinatnan ng lahat at dapat tuldukan na ito.

Nagkaroon lang ng misunderstanding of RIGHTS. Bawat isa ay may karapatan. But the damage is already done. Ayokong mamili at lalong hindi ko gusto na may kinakampihan ako. Hindi na dapat alamin kung sino ang TAMA. Bawat isa ay may punto. Hindi na dapat pag-usapan kung sino talaga ang may kasalanan dahil lahat naman tayo nagkakamali.

Bawat isa ay mabait sa akin. Sila ay isa sa mga idolo ko at naging inspirasyon ko dito. Bawat isa ay sumusuporta sa akin. At may utang na loob ako sa bawat isa.

Let's forget the issue. Part of growing up lang 'to. Just move on... Ang buhay-blog kasi ay parang contest na minsan nagkakalaban. Natututo naman tayo. Let's enjoy life. Afterall, life is wondeful. At yan ang natutunan ko sa inyong dalawa. Bata pa kayo pareho. Marami pa kayong bagay na mai-share sa kapwa bloggers. Grow up.... kasi ako am getting old na! hehehe.

P.S. Kung may nasabi man akong hindi kanais-nais sa post na ito, pasensiya na po. Tao lang.

HAVE HOLY SUNDAY EVERYONE

10 comments:

Admin said...

Ei Red!

Alam mo... Walang masama sa magkamali paminsan minsan... Best thing with that... naitatama mo...

Napagdaanan ko rin iyan (lahat naman tayo!)

RedLan said...

Tama ka @ Richard. Naranasan ko rin. thanks sa comment.

Alvin said...

ah lalalalalala life is wonderful
ah lalalalalala life goes full circle

grab your mic red and sing with me haha

Anonymous said...

i guess i missed something here, may awayan ba? chismis monaman sa akin Red, lol!

RedLan said...

lad! life is wonderful nga sabi mo.

RedLan said...

world peace @ kris jasper!

RedLan said...

mrs t! si greta nag walk out sa entertainment live ayaw niyang sagutin ang issue bout sa awayan nila ng kaibigan niya dati na si nadia.

at yung nanalo sa bb. pilipinas world medyo inosente . she just 17 at first time niyang magjoin and she never expeced to be in the top 10. there was.... oh my. sorry....

Anonymous said...

ako, ewan ko ba pero sanay din kasi ako sa away!

kahit san ako pumunta naiintriga ako.

iba talaga ang sikat! hahahahahaha...

di ka naman nawala kuya red, you have always been here sa blogsphere...

sana lang toong bakasyon yung nangyare sa pagkawala ko, sarap siguro... hayyyy.

RedLan said...

yan kasi ang mga sikat @ Bry.

mahal ko ang blogsphere eh. kaya short leave lang, one day. lol.

i need a rest. pero masarap pa rin magbakasyon. hehehe

Pepe said...

I have the same experience with my parents too and i think that was a valuable lesson for us the new generations, thing that we should not repeat in the present time.... Not all relationship kasi can handle that same stress and that could be ours....! Pwede man bala madala ang tanan sa matawhay nga istorya nga wala lakot nga singgitanay kay yawyaway sang mga baho nga nakatago kay mga anak ang mas nga apektado sina.... =D