1. "First of all, I would like to introduce myself to you." Naalala pa ba nyo 'tong unang linya na sinulat nyo sa magandang papel? Tapos, itinuklap ng maganda. 'Yung "i love you fold or you folded it like a t-shirt, an airplane or ano pang klaseng origami. Tapos nilagay sa magandang envelope at nilagyan ng name and address na kinopya sa column sa komiks. Ito ay ang PENPAL LETTER. Ito ang unang paraan na ang dalawang estranghero ay magkaroon ng ng ugnayan at magkakilala sa isa't isa sa pamamagitan ng bolpen at papel. Pagandahan ito ng penmanship upang ma-attract ang sinusulatan.
Ito ang unang reply sa sulat ko na naging project namin noong 3rd year high school2. "Hello, pwede makipag-PHONE PAL?" Ito ang ikalawang set up ng dalawang estranghero na mag-uusap at magkalagayan loob sa pamamagitan ng telepono. Usually may radio program para dito na mag set up sa dalawang opposite sex o di kaya'y mag dial ng guessing numbers. Pagandahan ito ng boses to attract both parties. Pero mostly, ang may magandang boses ay mataba sa personal at ang pangit na boses ay gwapo pala sa kaanyuan.
3. "NASL pls?" Ito ang common question sa chat. Ito ay paghahanap ng kausap sa computer sa pamamagitan ng pagpasok sa chatroom at magtype ng message sa chat window. Ito ang pangatlo and easier way in communicating people around the world. Pagandahan ito ng picture at mukha sa cam. Pag may cam ka, babaha ang pms sa'yo.
Ang first CHATMATE ko ay si Jany Latin, taga Quebec, Canada. Nag-umpisa kaming mag-chat noong 2000 but we lost communication na. At ang hindi ko malilimutan na chatmate ay si Carlos Urbina. He was originally from Honduras but lived in NJ noong nagsa-chat pa kami. Sino naman ang hindi makalimot sa taong nakausap mo mula 9pm ng gabi hanggang 5 am ng umaga. 5 am dito sa Pinas at 5 pm doon sa America. Those were just memories na lang 7 years ago pero naalala ko pa rin hanggang ngayon. Kaya expect nyo na lahat ng na na-meet ko dito sa blog ay hindi ko rin malilimutan in the future.
Ito ang file ko ng mga printed emails mula sa ka-acquantance sa internet. More than 500 hundred pages.
3. "NASL pls?" Ito ang common question sa chat. Ito ay paghahanap ng kausap sa computer sa pamamagitan ng pagpasok sa chatroom at magtype ng message sa chat window. Ito ang pangatlo and easier way in communicating people around the world. Pagandahan ito ng picture at mukha sa cam. Pag may cam ka, babaha ang pms sa'yo.
Ang first CHATMATE ko ay si Jany Latin, taga Quebec, Canada. Nag-umpisa kaming mag-chat noong 2000 but we lost communication na. At ang hindi ko malilimutan na chatmate ay si Carlos Urbina. He was originally from Honduras but lived in NJ noong nagsa-chat pa kami. Sino naman ang hindi makalimot sa taong nakausap mo mula 9pm ng gabi hanggang 5 am ng umaga. 5 am dito sa Pinas at 5 pm doon sa America. Those were just memories na lang 7 years ago pero naalala ko pa rin hanggang ngayon. Kaya expect nyo na lahat ng na na-meet ko dito sa blog ay hindi ko rin malilimutan in the future.
Ito ang file ko ng mga printed emails mula sa ka-acquantance sa internet. More than 500 hundred pages.4. "Can you be my TEXTMATE?" Ito ang pinakalatest na pamamaraan sa pag-communicate at pagkaroon ng bagong kaibigan. The easiest way of communication na combination ng phone at computer. You can text and you can call. You can exchange photos and videos at the same time.
Ang pag-uusap sa pamamagitan ng papel noon ay naging hi-tech na ngayon gamit ang mga techie gadgets. Mula sa manual na pamamaraan, "computerized" na ngayon. Mabagal noon, mabilis na ngayon.
On the otherhand, may masama rin na maidulot at maling pamamaraan ang paggamit ng mga bagay na ito. Hindi lahat ng naisulat ng bolpen sa papel ay mabuti ang intensyon sa kapwa. To be in particular, nag-uugat ito sa pag-iisip ng malaswa at hahantong sa SEX. Minsan ang penpal letter ay maging sexpal letter. Ang ka-phone pal naging ka-phone sex. Ang chat-chat ay humantong sa cyber sex. At ang patext-text ay humantong sa text sex. Kapag nakabasa ka sa sulat na nagtatanong ng vital stats and sizes; kapag ang ka phone pal mo natatanong ng "What are you wearing right now?"; Kapag ang chatmate mo ay nagtatanong na, "Are you alone" at nagrequest na, "Can you lower your cam please?"; kapag ang textmate mo ay nagtatanong na, "What are you doing now?"- lahat na yan ay ugat sa malaswang intensyon na humantong sa kalaswaan na gawain. Kung tatanungin nyo kung bakit alam ko ang lahat na 'to? Hindi ako nagmamalinis. Aminin ko na na-encounter ko ang lahat na 'to. Hindi yun actual pero it's a sin pa rin. Afterall, I realized, it's just satisfaction. Pagkatapos wala lang. There's nothing to gain! Ang mahirap na iwasan ay ang actual sex. Lalo na kapag sa stage ka ng pagbabago at jino-joke ka ng temptation. Minsan sinusunod ka, bibilis ang lakad mo pero hinahabol ka pa rin nito. Minsan sa harap mo na at hinaharang ka. Yet, I learned to ignore and say NO.
May magandang outcome naman ang nagkakilala at naging magkaibigan sa pamamagitan ng sulat, telepono, chat at text. Minsan humantong sa simbahan at nagkatuluyan. Marami akong nakilala noon na mag-penpal ay may sariling pamilya na ngayon. Ang classmate ko sa high school ay nagpakasal this year sa ka-phone pal niya. Ang friend ko nagpakasal sa ka-chatmate niya, ngayon sa Italy na. Ang officemate ko masaya na sa piling ng ka-textmate niya, sila ay naging mag-asawa na.
Ang lahat na ito ay stages ng ating buhay. Naging curious, naranasan, nagsawa, natuto at nagbago. Life is a constant change indeed...
Ang pag-uusap sa pamamagitan ng papel noon ay naging hi-tech na ngayon gamit ang mga techie gadgets. Mula sa manual na pamamaraan, "computerized" na ngayon. Mabagal noon, mabilis na ngayon.
On the otherhand, may masama rin na maidulot at maling pamamaraan ang paggamit ng mga bagay na ito. Hindi lahat ng naisulat ng bolpen sa papel ay mabuti ang intensyon sa kapwa. To be in particular, nag-uugat ito sa pag-iisip ng malaswa at hahantong sa SEX. Minsan ang penpal letter ay maging sexpal letter. Ang ka-phone pal naging ka-phone sex. Ang chat-chat ay humantong sa cyber sex. At ang patext-text ay humantong sa text sex. Kapag nakabasa ka sa sulat na nagtatanong ng vital stats and sizes; kapag ang ka phone pal mo natatanong ng "What are you wearing right now?"; Kapag ang chatmate mo ay nagtatanong na, "Are you alone" at nagrequest na, "Can you lower your cam please?"; kapag ang textmate mo ay nagtatanong na, "What are you doing now?"- lahat na yan ay ugat sa malaswang intensyon na humantong sa kalaswaan na gawain. Kung tatanungin nyo kung bakit alam ko ang lahat na 'to? Hindi ako nagmamalinis. Aminin ko na na-encounter ko ang lahat na 'to. Hindi yun actual pero it's a sin pa rin. Afterall, I realized, it's just satisfaction. Pagkatapos wala lang. There's nothing to gain! Ang mahirap na iwasan ay ang actual sex. Lalo na kapag sa stage ka ng pagbabago at jino-joke ka ng temptation. Minsan sinusunod ka, bibilis ang lakad mo pero hinahabol ka pa rin nito. Minsan sa harap mo na at hinaharang ka. Yet, I learned to ignore and say NO.
May magandang outcome naman ang nagkakilala at naging magkaibigan sa pamamagitan ng sulat, telepono, chat at text. Minsan humantong sa simbahan at nagkatuluyan. Marami akong nakilala noon na mag-penpal ay may sariling pamilya na ngayon. Ang classmate ko sa high school ay nagpakasal this year sa ka-phone pal niya. Ang friend ko nagpakasal sa ka-chatmate niya, ngayon sa Italy na. Ang officemate ko masaya na sa piling ng ka-textmate niya, sila ay naging mag-asawa na.
Ang lahat na ito ay stages ng ating buhay. Naging curious, naranasan, nagsawa, natuto at nagbago. Life is a constant change indeed...
26 comments:
it happens. kaya nauso na ung premarital sex dahil jan sa mga tempting way of communicating. minsan nga it's neither used for emergency nor used for important things. gamit na xa sa kalaswaan.
oh well, on the brighter side, don't u just love it when u read a letter which was barehanded? naku ako i remember when I write a letter pa nga for my friends in PI, ung simpleng papel sinusunog ko ung gilid para magkadesign. hahaha.. basta nakkatuwa. mas ok un kesa sa email. iba kxe ung pakiramdam na may binubuklat ka't binabasa.
nice observations kuya. keep on blogging those ideas! :D
oo nga Princess. Pero may mabuting outcome naman.
Galing ng style mo ha, sinusunog ang papel para sa kaibigan. ako lately, sinunog ko yung sulat kasi gusto kong kalimutan ang kinainisan kong tao. hehehe.
ito yun: http://redlan76.blogspot.com/2007/07/loveletter.html
gud evening redlan:
sa bilis ng technology ngayun, eh parang kabuteng nag-usbungan ang pornograpiya, naa-access na rin ito kahit sa selpon.
sa dami din ng mga pilipinong may selpon na kahit bata ay mayroon na nito. it can be easily used as an instrument for pornography. kaya nga dumadami ang mga kabataang nabubuntis ang maaga.
although may mga ibang instances naman na may mga textmates or chatmates na hapi ending naman sa hule.
korek. daming methods para makakilala ka ng tao, pero sa dinami dami niyan, di ka parin tlga sure kung ung nakikilala mo behind the monitor e totoong tao tlga.
pero ganun man ka-risky, some people really found their true love/friendships over the said media.
ako.. i found true friends over a network game.. hanggang ym.. tpos ngaun, sa blog.
si Bob din, nakikila ko virtual.
i'm not saying na lahat ok, life is a risk. we're all responsible for our actions.
ganda ng pagka present mo ng evolution ng parang stages ng dating. Kahit nga ngaun ma meet mo in person di ka parin nakakasiguro kaya talagang everything is a risk. I met my husband online without really intending to look for a partner for both of us. so far, oking oki naman kami. Pero meeting a partner through these media (phone, text, chat) is really risky especially for the kids. There is nothing wrong with these though as long as we are responsible enough for our actions. TO ako sa ganyang ang unang tanong agad e vital stats. Nice post Red!
Sometimes I wonder that the technology is getting scarier and scarier everytime we hear "something comes up and it looks cool".
The only difference now is that less people think that getting your mail or a card from your mailbox with a dedication in it makes it more personalized and sweet.
Ok, I still keep virtual greetings from friends, it can make me smile for a minute, at least.
Our modern technology has been abused by some of us. Nasa tao naman yun kung paano nya gagamitin un mga yan eh. :)
hi redlan.
ako naman, am uber tamad. i don't chat kasi boring tsaka tiring except with princess jackie. usually, 5 palitan palang ng message, ayoko na. ayoko rin magsulat, email man o snail mail. kasi nga tamad.hehe.tsaka hindi talaga ako ganun ka interesting or interested para mag spend ng time. lately, nagbabago yun. kasi nga i had to reply sa mga comments to express my gratitude. and somehow, nakakagain ako ng mga friends like you.
marami yung nababalitaan ko na virtual sex, pero di yan mangyayari sa akin. kasi nga, tamad ako mag sign in sa YM.haha
uyy bilib naman ako sa mga printed emails mo.tyaga mo ah....
yun lang.salamat sa prayers. actually may pinapapray ako sau dapat. kaso ang haba na nung na type ko sa comment biglang nabura.haha..anyway, salamat ulet.
Godbless
Oo nga @ Armie. May advantages and disadvantages ang mga ito sa buhay ng tao.
Salamat sa pagshare ng ideas mo.
oo nga elay. hindi mo alam baka robot yung kausap mo sa chat o sa text. joke lang! Kahit nga in the first meeting hindi mo kaagad makikita o malalaman ang tunay na kulay ng tao. Tulad ng hitech gadgets na may disadvantages and advantages, ang tao ay may mabuti at masamang ugali rin.
Maswerte ka kasi halos lahat ng nakilala mo virtually, mga mabubuti. ako maswerte rin to know a few and that includes u. sa chatting kasi people pretending to be good to catch your attnetion. sa blogging nakikilala mo ang klase ng mga tao sa pamamagitan ng mga sinusulat niya.
Galing ng style mo ha, sinusunog ang papel para sa kaibigan. ako lately, sinunog ko yung sulat kasi gusto kong kalimutan ang kinainisan kong tao. hehehe.
---------oo nga daw sabi daw nila effective daw ung pagsunog sa sulat or picture ng taong gs2 mong kasuklaman or kalimutan. pero i haven't tried it yet. hehehe. tinatapon ko lang or pinupunit ko. ;)
Tama ka Mrs. T. Kawawa yung mga first time na inosente nauuto. Pero kung may alam ka na sa scenario, magiging aware ka. Don't trust strangers lang talaga.
Isa ka sa mga maswerte na nilalang!
May point ka K. IBa pa rin ang personalized mails and cards. Kasi ang virtual, hindi mo matouch at mabasa paulit ulit unless u printed it out at hindi na original yun.
Thanks for the comment and for sharing ur thoughts here.
May point ka dun @ Mel. I really agree. Kasi isa ako sa nag-abuso para sa sarili ko at hinayaan kong abusohin ng iba. Pero I learned from it. Sobra!
Good for you engz.
Sa libo-libo mong maka-chat only 10 to 20 lang yun ang true at nagsi-stay. Iniwan ko ang chat kasi I learn na wala akong may magain dun. Pero I learned to love bloggin kasi i gain ideas and thoughts here and at the same time gaining with nice friends. Walang ka-effort- effort and u no pretensions. Makikita at malalaman mo agad kung sino ang gusto mong pakisamahan. Walang dapat i-force.
May tama ka sa sinabi mo na "i had to reply sa mga comments to express my gratitude." palitan kasi dito ng idea at quality time. Nanotice ko yan kasi kapag magpost ka lang na magpost tapos hindi ka bumibista sa blog ng iba, magsasawa rin sila sa pagbisita at magcomment sau. Walang connection na mangyari.
Matyaga talaga ako kasi in the first place yan ang nature ng work ko tapos interesado kasi ako sa ginagawa ko kaya matiyaga ako. Tungkol sa printed emails, i spent time with it at proof yan kung pano ako naging hook noon. hehehe. at importante ang mga emails na yun, i reread it from time to time. Nawala nga yung emails at nawala ang hilig ko dun pero tinatago ko pa rin ang memories nun.
Ang prayer ko ay intended sau at sa friend mo.
Salamat sa pinakamahabang comment!
Princess hehehe. hindi talaga mabuting style yun. All my life, yun lang ang kauna unahang sulat na sinunog ko. Siguro naman alam natin kung gaano ako galit sa tao na may ari ng sulat na yun at kabaligtaran ang mga sinasabi dun sa sulat. I let go and burnt the memories. Yung mga material things niya pinamigay ko. Ayoko ng makita ang mga yun. Pero hindi ko kayang magsunog ng picture. Ang picture niya tinago ko. hehehe. Yun ang mukha ng ..... i dont know the right term.
Salamat sa muling pagcomment Princess. nakalimutan ko tuloy.
Salamat sa mga nagcomment dito. Iba-iba kasi ang point of view ninyo.
Kay Jackie, armie, elay, mrs T, K, Mel, and engz!
Salamat sa lahat!
muinsan ksi may ga ibang tao na umaasa na sa ym at text nila makikilala at mag love of their lives, eh sabi ng ni miss elay, risk talaga yun. either hapi or sad ang ending mo.
hindi lang naman yunang mga paraan diba sir red? actually, ginagawang tamad ng teknolohiya ang tao..
kaya kahit sa paghahanap ng pag-ibig, dito tao umaasa..
For curiosity sake yan kasi. hehehe. may point ka @ rara.
ang mali lang naman ay kung paano natin gamitin to sa ating kapakanan at kabutihan.
Salamat sa pagcomment. Am waiting for ur next post.
Hi Red! This is a very interesting post :) Lahat yata to napagdaanan ko pwera yung PenPal thingy. Dati kame ng mga friends ko dyan super telebabad kame sa dami ng ka phone pal, then nung mauso ang cellphone at text, dami din naming naging katext mates na may magandang results din nman dahil may mga naging kaibigan kame at hanggang ngayon ay may communication pa din. Then internet became popular. Dyan ko naman na meet ang husband ko din. So thankful about it. But not all of us are lucky, may iba din na hindi naging magaganda ang experiences whether sa phone, text or internet. Kaya nga ang lagi kong advice pag may nagtatanong sa akin kung san ko na meet husband ko sinasabi kong sa internet pero may kasunod agad na kung may gustong makipag meet sa kanila from the cyberworld, "please always be careful and don't put your guards down". Mahirap na... lahat ng klaseng predator meron ang cyberworld. Ingats lagi!
tsk tsk ..
gandang post nito ha ..
awareness of what's IN right now!
and I must be aware too,
kasi mostly sa teens nangyayari yan .. >.<
First of all, thanks for the longest comment roselle. Inisa-isa mo talaga. Thanks rin sa pag-share mo ng experiences mo with phone,internet and text thingies.
Ako rin I advise people especially sa mga baguhan na huwag totally maniwala sa strangers.
Oo nga @ Juniel. Pero as far as I know aware na aware ka na. Nabasa ko nga yung post mo about sa pagpost ng pictures sa friendster. hehe.
Salamat sa pagcomment.
I have to admit, I've tried all of these that you have mentioned.. even the last part in the cyberworld... Umm I was curious? haha
This is what I've learned. Communicating with people you have not seen or met can be good but you just have to know your limits. Don't use the excuse that, "he/she can't see me or meet me so it's ok", heard of the saying, it's a small world afterall.
Oo nga @ Allen. Aware na ako dyan.
Post a Comment