I don't feel like writing, eating, and working. Hindi ko alam ang naramdaman ko these few days. Parang may lagnat ako sa loob ng katawan ko. A hell feeling inside me. As you notice naman na i don't feel to comment. Kung meron man hindi ganu kasigla. Sorry talaga, tao lang ako, hindi machine ang katawan ko. Kahit machine nga pumapalya. Somehow, I am inspired whenever I read your new posts. Pero sumasakit na ang mata ko sa mga layout na black tas white ang text. Nasisira na siguro ang mata ko. Kulang ang tulog ko. Parang marami na akong reklamo. Type na type lang ako dito. Hindi ko alam ang pakay ko, kung ano ang topic ko. I guess I need a break. Pero gusto kong ilabas ang naramdaman ko.
Malalim ang iniisip ko. Gusto kong maging organize sa lahat ng bagay. Ginawa ko naman pero minsan hindi maiiwasan na ang iba ang outcome.
Last night, my holy friend invited me to dine with her. Kasama ang kikay friend namin. Hindi ako nagpromise na makasama kasi nga masama ang pakiramdam ko. Pero I tried pa rin na sumama. Although naintindihan naman nila. Pero masaya pag kasama sila. Isinama ko ang close friend ko at pagdating namin sa smallville( place of bars), naghihintay na sila ng kanilang order. Yung kikay friend ko isinama rin niya ang close friend niya. Hindi ako kumain ng marami. Feeling ko kasi kelangan ko maglie low muna sa pagkain baka high blood ako. Isang bote ng san mig lamang ang ininom ko. Ganun lang pero masaya hanggang sa napag-isipan naming umuwin at 10 pm. Treat yun ng holy friend ko.
Isa pang bagay na bumagabag sa isipan ko ang aking pagbabago. It's on the process. For me, naging masama akong tao for two years. Naging suwail na anak, kapatid at kaibigan. Good thing hindi ako itinakwil ng family ko, hindi ako iniwan ng totoo kong mga kaibigan. Pero sa punto na pinulot ko na ang mga piraso at binuo ko na ulit ang aking pagkatao, saka umiksena ang pagsubok sa aking buhay na bubuwag sa aking faith na tinatawag.
How can i ignore or avoid those hell tests and temptations aside from getting married and be a priest? Ako ay lumalayo pero kusa silang lumalapit. Gusto ko ng tumakbo!
20 comments:
May I know, panganagy ka ba sa mga magkakapatid?
Uy, pahinga-pahinga lang!
Pahinga muna... Hehe :)
t's up to you...
Kung saan ka masaya... e di suportahan ta ka!
The thing with temptations is they CANNOT be avoided. They really do come, sometimes in full force. But as with all things, you always have a choice: to either succumb to temptation and hence sin, or (and this one's the good choice, of course) to shun it and hence pass the test of that temptation.
Red, ang pagsubok ay kasama na yan sa buhay ng tao, kaya tayo nag eexist! pag nawala yang mga mga problema or challenges na yan, that means we're dead as in tigok na or dedo na! These are the driving force to keep us alive - we live to combat these challenges, ganon lang talaga! As long as you know and you accept that you were at fault (sometimes), that's good enough. Ang masama kung di mo aaminin na nagkasala ka. Tao lang tayo, nobody's perfect basta ang alam ko mabuting tao ka inside and out! God bless u Red and thanks a lot for always checking on me. TC!
hey red, i want w know more of u??? baka u wan to email me in my email add mathew1000ph@yahoo.com
Baka we can share a thing or two???
Keep ur spirit high RED!
have unuf rest, red! take things in life easily. have a great day, always. don't let problems ruin your day. face it with positively. ;)
redlan, i hope you'll be okay soon.
"How can i ignore or avoid those hell tests and temptations aside from getting married and be a priest?"
Baka hindi mo kailangang i-ignore or i-avoid ang mga 'to. Baka u need to face them. May God bless you as you discren these things... :)
hi red,
grabe sobrang nakakarelate ako sayo. its been days na i feel so lethargic--felt so many things to do and yet hardly doing anything at all. its been really dragging me.
yes, i guess you just needed to take a quite time or a break kaya nga ako i'll be having a retreat on weekend to slow things down and spend some time discerning how's your life doing. You can check my blog entry on doing God's will (may 30), i think that will help out.
You are not alone in your struggle dude. I'll be praying for you.
God bless ; )
Am the youngest in the borrod of eight @ Br. Vince. Why u asked bout it?
Thanks sa pagcomment poli. Kelangan talaga ng utak ko na magpahinga muna.
Thanks sa comment @ Richard. Pinasaya ko ang mga tao sa aking paligid pero hindi ako masaya sa mga bagay na nakapagpasaya sa akin.
I need peace of mind and move on again.
You r right @ MYK. Kelangan ko talaga pag-isipan bago magpili ng choice. Ito man ba ay enumeration, multiple choice, fill in the blanks, and essay the kind of test. Kelangan talaga pag-isipan muna ang sagot. Minsan kasi ang sagot na agad nating maiisip ay hindi pala tama.
Seriously, I appreciate ur advice. Thanks really!
Wow Mrs T!!! Nakapagpakabag damdamin naman ng comment mo. Parang binuhosan binuhosan ng malamig na tubig ang mainit kong katawan. Nagpakatotoo naman ako sa sarili ko. At yan ang nagustuhan nila sa akin(ang mga totoo kong kaibigan). Hindi naman ako nagdulot ng problema sa ibang tao kundi sa aking sarili.
Yun nga ang mali sa akin, minsan alam ko na mali pero ginawa ko pa rin at magfeeling guilty.
Thanks sa'yo Mrs. T. Ure such a kind hearted person at talagang matulungin sa kapwa. I really appreciate ur kind words and being the kind person as u r! Maraming thank you.
Hey Josh. Thanks sa concern. Don't u worry. Maituwid at lilipas din ito . I'll email u the great things but not some hell things.
Ingat!
Thanks biboy. Yun nga ang problema sa akin, madali akong mag-advice sa iba pero dapat rin ako na payuhan. hehehe. Iba kasi ang real situation.
Thnaks sa concern. Sa mga advices nyo ako humuhugot ng lakas na loob.
May tama ka @ Ariel. Dapat talaga na harapin ang mga problema. Maging matuto.
Kaso nangyari na. Balik naman ako sa stage one.
Thanks sa concern. I appreciate it!
Thanks sa wisdom @ TJ. Nakarelate rin ako sa post mo dated march 30 especially ang principles 2, 4 and 5.
Thanks for sharing it. Sobrang na appreciate ko.
Hmm remember that you are not always alone. You dont have to suffer by yourself. Sometimes its good to talk to your friends about stuffs like this. They can offer advice or at least, give you company. ^_^ Good luck!
Thanks sa encouragement @ Allen. I can't talk to my friends about it. Although alam ko na makalean on ako sa kanila. Pero sinasarili ko na lang palagi. At binabago ang mga pangyayari. Am moving on. And I pray about it.
Post a Comment